Făcând o plimbare, cu multă vreme în urmă,
Vezi pietoni liniștiți, semaforul îi stresează,
Precaut ei traversează,
Pe bancă, în parc, cu nasul în ziar, ei noutăți iar scurmă,
Se duc la piață, apoi la teatru,
Deja este ora patru,
Încă nu sesizează nimic,
Ceva ca un purice, dar care merge mult mai ritmic,
Merg și la prieteni, se simt bine, râd, glumesc,
Mai trece o oră și chiar ațipesc,
Au adormit toți în aceeași sufragerie,
Înghesuită, cu ușa tot găurită (să treacă pisica), își cer scuze că au dormit toți ca în colivie,
Pleacă acasă, timpul zboară,
Ce urmează ne înfioară,
Prietenii, prietenilor care au cumpărat din piață scriu revoltați,
Nu i-am mai văzut atât de enervați,
"Mai investiți și voi în ce fel de șampon doriți,
Orice, doar să vreți să-l folosiți,
Ne-ați umplut de păduchi
Ne-ați dezamăgit, noi nu am face în veci așa ceva,
Să vă fie rușine,
Vă mustră prietenii voștri care vă trimit doar urări de bine"
Da, bine...zi făină, nu am nimic,
Sigur e totul doar la nivel psihic,
Au citit prea mult din ziare,
Nu aveam de unde să luăm, în Portugalia doar am fost stagiare,
Fă, nu auzi fă, cum te simți?
N-am nimic, dar să ne facem totuși un test,
Nu pot să cred, fată, uită-te și tu???!!
Da fată, ce?...nu pot să mă uit la păr, că tu..
Ce fată?
Mai ia niște vată,
Încerc să îi prind, să îi arunc pe geam,
Dar nu reușesc să capturez măcar unul din neam,
Fată, am putea încerca o metodă mai diferită,
Dar, care știu că totuși merită,
Ne decolorăm părul, ne alegem cea mai deschisă nuanță de blond norvegian,
După, îl vopsim în ce culoare vrem,
Păduchii nici nu vor apuca să își dea seama ce se întâmplă,
Că noi suntem harnice, vopsim fiecare firicel și de la tâmplă,
Da fata mea, ce m-aș face fără ideile tale, păduchii vor arde, se vor asfixia, noi nu trebuie să facem nimic, doar să avem grijă, să ne descâlcim riguros, să ne asigurăm că scăpăm de orice vizitatori nepoftiți, pe undeva, prin păr, rătăciți,
Da fată, exact, eu ce îți ziceam?
Nu știu, la un film între timp mă uitam...
După multe secole vedem rezultatul...
Care, nici nu ar fi putut să fie altul...
Fată, s-a prins foarte bine culoarea de firul de păr, estetic sunt mulțumită,
Acum mă pieptăn, să văd ce au pățit acei gândaci,
Da, acum sunt albaștri, verzi, au fost vopsiți și ei, ce să mai faci?
Față, nu mai avem păduchi, am scăpat, mergem să sărbătorim la crâșmă, cu o limonadă,
Sper să nu mai pățim ca în Portugalia, la acea terasă din ogradă.
(De acolo s-ar crede că și-ar fi achiziționat și acei păduchi...)
Emme olisi odottaneet sitä
Kävellen, kauan,
Näe rauhallisia jalankulkijoita, liikennevalot korostavat heitä,
Varovasti he ylittävät,
Penkillä, puistossa, nenäsi sanomalehdessä, he uutisoivat uudestaan ja uudestaan,
He menevät torille, sitten teatteriin,
Kello on jo neljä
Edelleenkään huomaamatta mitään,
Jotain kirppua, mutta se menee paljon rytmisemmin,
Käyn myös ystävien luona, he voivat hyvin, nauravat, vitsailevat,
Kuluu toinen tunti ja nukun todella.
He kaikki nukahtivat samaan olohuoneeseen,
Yhdessä, ovi vielä auki (päästä kissa läpi), he pyytävät anteeksi, että he nukkuivat kaikki kuin häkissä,
kotiin aika lentää
Se, mitä seuraavaksi tulee, saa meidät väreet,
Ystävät, ystäville, jotka ostivat markkinoilta, kirjoittakaa suuttuneena,
En ole koskaan ennen nähnyt heitä niin vihaisina,
"Sijoita myös mihin tahansa shampoon, jonka haluat,
Mitä tahansa, haluat vain käyttää sitä,
Täytit meidät täillä
Petit meidät, emme koskaan tekisi jotain tällaista,
Häpeä,
Ystäväsi, jotka lähettävät sinulle vain hyviä toiveita, moittivat sinua"
Kyllä, no... päiväjauhoja, minulla ei ole mitään,
Tietysti kaikki on vain psykologisella tasolla.
He lukevat liikaa sanomalehtiä,
Meillä ei ollut minnekään ottaa, Portugalissa olin vain harjoittelija,
Älä kuule tee miltä sinusta tuntuu?
Minulla ei ole mitään, mutta tehdään kuitenkin testi.
En voi uskoa sitä, tyttö, katso myös sinua???!!
Kyllä tyttö, mitä?...en voi katsoa hiuksiasi, koska sinä...
mikä tyttö
Hanki lisää puuvillaa,
Yritän saada heidät kiinni, heittää ne ulos ikkunasta,
Mutta en pysty vangitsemaan edes yhtä sellaista,
Tyttö, voisimme kokeilla toista menetelmää,
Mutta kuka tietää, se on silti sen arvoista,
Valkaisemme hiuksemme, valitsemme norjalaisen blondin vaaleimman sävyn,
Sen jälkeen maalaamme sen haluamallamme värillä,
Täit eivät edes ymmärrä mitä tapahtuu,
Koska olemme ahkeria, maalaamme jokaisen langan temppelistä,
Kyllä tyttöseni, mitä tekisin ilman ideoitasi, täit palavat, ne tukehtuvat, meidän ei tarvitse tehdä mitään, ole vain varovainen, selvittele tiukasti, varmista, että pääsemme eroon kutsumattomista vierailijoista, jonnekin , kautta hiukset, vaeltaa,
Kyllä tyttö, tarkalleen, mitä minä sanoin sinulle?
En tiedä, katsoin sillä välin elokuvaa...
Monien vuosisatojen jälkeen näemme tuloksen...
Mikä, se ei olisi voinut olla muuta...
Tyttö, väri tarttui hiuksiin erittäin hyvin, esteettisesti olen tyytyväinen,
Nyt kampaan hiuksiani nähdäkseni mitä niille hyönteisille tapahtui,
Kyllä, nyt ne ovat sinisiä, vihreitä, ne on myös maalattu, mitä tehdä?
Face, meillä ei ole enää täitä, pääsimme karkuun, mennään juhlimaan tavernaan, limonadin kera,
Toivottavasti emme päädy kuten Portugaliin, tuolle puutarhan terassille.
(Sieltä luulisi hänen saaneen ne täit...)
